Elveda mı Diyorsunuz Yoksa Görüşmek Üzere mi? Bir İşi Bırakmak Neden Kalıcı Bir Karar Olmak Zorunda Değil

Bir işi bırakmak genellikle kolay bir karar değildir ve insanların bu kararı vermelerinin ardında yatan nedenlere dair varsayımlarda bulunmak düşüncesizlik olur. Mutsuz oldukları için işinden ayrılan profesyoneller olduğu kadar, çalışma arkadaşlarını ve işverenlerini seven ancak sadece kariyerlerini ileriye taşımak isteyen kişiler de var.

Rekabetçi bir işe alım pazarında şirketler, şirketle arası iyi şekilde ayrılan ve fırsat oluşması halinde geri dönmeyi isteyebilecek yetenekli çalışanları “unutmayı” göze alamazlar. Bu nedenle birçok işveren, ayrılanlarla irtibatta kalabilmeleri ve koşullar uygun olursa onları yeniden işe alabilmelerini sağlayan dönüş programları sunmaktadır.

İnsanların neden işten ayrıldıkları ve eski işverenleriyle yeniden çalışmayı düşünüp düşünmedikleri hakkında daha fazla bilgi almak amacıyla Avrupa genelinde iş başvurusunda bulunan 5.453 kişiyle anket yaptık. Gelin cevaplara birlikte göz atalım.

Kaç kişi istifa etti ve nedenleri nelerdi?

Ankete katılan her 10 kişiden en az yedisi (%73), en az bir kez kendi rızalarıyla bir pozisyondan ayrıldığını belirtti. Peki ayrılma kararında hangi faktörler rol oynadı?

• Katılımcıların %41'i daha fazla sorumluluk almak ve kariyer gelişimlerini hızlandırmak istediklerini söyledi.
• %31'i ise sadece yeni bir unvan, yeni bir kariyer veya farklı bir sektör gibi değişiklikler yapmaya çalışıyordu.
• Diğer faktörler (her durumda katılımcıların yaklaşık %20'si tarafından belirtilmiştir) arasında ise, maaş ve yan hakların iyileştirilmesi isteği, mevcut şirketlerinin değerlerini paylaşmadıkları hissi ve kişisel nedenler yer alıyor.

Cinsiyet dağılımında ise ilginç bir sonuçla karşılaştık. Daha fazla sorumluluk alma isteğinin bu kararda rol oynama oranı erkeklerde kadınlardan daha fazladır (%45 ve %37). Öte yandan, erkeklere oranla daha fazla kadın kişisel nedenlerle (evden taşınma, ailevi konular vb.) ayrılma kararı alıyor (%25 ve %17).

Bu sonuçlara göre yapılacak başlıca çıkarımlardan biri, birçok kişi için kendi sınırlarına ulaşmış olma duygusunun ayrılma kararında kritik bir rol oynadığıdır. Bazı çalışanların, mevcut işverenlerinin onlara sağlayamayacağı istek ve amaçları vardır. Şirketlerin bu çalışanları ellerinde tutmak için atabilecekleri adımlardan bazıları kariyer gelişimlerini hızlandırmak ve daha iyi ücret paketleri sunmaktır. Bununla birlikte, bir çalışanın tamamen farklı bir sektöre geçmek istemesi veya kişisel nedenlerle ayrılmasının gerektiği durumlarda, şirketin söz konusu çalışanı durdurmak için yapabileceği pek bir şey yoktur.

Çalışmayı bırakmak veya iş değişikliği yapmak

Şirketinden ayrılan herkes, hemen başlayabilecekleri başka bir iş bulamayabilir. Katılımcıların neredeyse yarısı (%43), kariyerlerinde en az bir kez, başlayabilecekleri yeni bir iş olmadan işlerinden istifa ettiklerini belirtti.

Ayrılanlar verdikleri karardan pişman mı?

Büyük bir kısmı, ayrılmanın kendi seçimleri olduğu göz önüne alındığında, kararlarından pişmanlık duyuyor. Katılımcıların beşte birinden fazlası (%22), bir işten ayrıldıktan sonra pişman olduğunu söyledi. Bu kişilerden;

• %47'si yeni şirketlerinin bekledikleri veya umdukları gibi çıkmadığını belirtirken,

“Ayrılmaktan pişmanlık duyan” bu kişileri yaşlarına göre ayırdığımızda, en çok genç katılımcıların eski çalışma arkadaşlarını özlediğini, bunların üçte birinin ise (%33) bunu en büyük faktör olarak gösterdiğini görüyoruz. Daha yaşlı katılımcılar ise farklı bir eğilim gösteriyorlar. 49 yaş üzeri katılımcıların yarısından fazlası (%51), pişmanlıklarının başlıca nedeni olarak yeni işverenlerinin beklentileri karşılayamamasını gösteriyor.

Peki, bu sonuçlardan hangi çıkarımları yapabiliriz? İlk olarak, bu sonuçlar, çoğu profesyonelin halihazırda bildiği bir şeyi onaylıyor: yeni bir pozisyona geçmek her zaman biraz risklidir ve her fırsat beklentileri karşılamaz. İkincisi, insan faktörünün önemine vurgu yapar. İnsanlar genellikle çalışma arkadaşlarıyla çok yakın ve karşılıklı olarak değerli ilişkiler kurarlar. İşten ayrıldığına pişman olmayan insanlar bile genellikle eski çalışma arkadaşlarını özler. Bu durumu göz önünde bulundurduğumuzda, kariyer seçeneklerinizi düşünürken eski işverenlerinizi de hesaba katmanız mantıklı olmaz mı? Verilere hep birlikte göz atalım.

Dönmek ya da dönmemek

Geri dönmek sizi ileriye taşıyabilir mi? Katılımcıların %70'i, eski işverenlerinden birinde işe başladıklarını veya böyle bir fırsat çıkarsa başlamayı düşünebileceklerini belirtti.

Bu ise, işgücündeki boşlukları doldurmakta zorlanan şirketler için büyük potansiyel taşıyan bir yetenek havuzudur. Peki şirketler, dönüş programlarını tanıtmak ve eski çalışanları şirkete geri dönmeye teşvik etmek konusunda yeterli çabayı gösteriyor mu?

Verilere göre bunun cevabı hayır. Ankete katılan her 10 kişiden neredeyse sekizi (%78) bu programlardan haberleri dahi olmadığını belirtti.

Şirketlerin, bu girişimleri daha görünür kılmak konusunda işleri oldukça zor görünüyor. Aynı zamanda, kurumsal kültürlerini sürekli olarak gözden geçirmeleri ve geliştirmeleri gerekiyor çünkü katılımcıların %78'i bunun bir çalışanın geri dönmeye karar vermesinde kritik bir faktör olduğunu düşünüyor.

Şirketler için iyi haber şu ki, katılımcıların yalnızca küçük bir kısmı eski bir işverenle tekrar çalışmanın hata olduğunu düşünüyor. Katılımcıların yarısından fazlası (%54) adayların asla geri dönmemesi gerektiği ifadesine katılmadı, %36'sı ise tarafsız kaldı. Ayrıca, yarısından biraz fazlası (%52) geri dönmenin hem şirketler hem de eski çalışanları için kazançlı bir çözüm olduğunu düşündü.

Bu veriler, dönüş programlarını işe alım stratejilerinin bir parçası haline getirmeyi düşünen şirketler için umut verici. İşverenler, dönüş programları oluşturup bunları sosyal medya ve diğer kanallar aracılığıyla mümkün olduğunca görünür kılarak yetenek havuzlarını hem tanıdık hem de yeni yüzler içerecek şekilde genişletebilirler.